Աստվածաշունչ մատյանից

Արդարև, իմաստությունն ինքն է շրջում՝ գտնելու իրեն արժանի եղողներին, և քաղցրությամբ հայտնվելով նրանց շավիղների վրա, ինքն է նրանց տալիս ամեն մի հնարագիտություն։ Իմաստության սկիզբը իմաստություն սովորելու ճշմարիտ ցանկությունն է, իսկ սովորելու ցանկությունը նրա նկատմամբ տածած սերն է, նրա օրենքների պահպանությունը գութն է, նրա օրենքների յուրացումը՝ անեղծության հաստատունությունը։ Իսկ անեղծությունը մարդուն մոտեցնում է Աստծուն, և իմաստության ցանկությունը տանում է դեպի արքայություն։

Իմաստություն Սողոմոնի 6. 17-21

Մեկնաբանություններ